Jan I van Cuijk (Cuijk, 1230 - aldaar, 1308) was een edelman, ridder en diplomaat. Hij was de zoon van Hendrik III van Cuijk en een moeder van wie de voornaam niet bekend is en die aangeduid wordt als nn. van Putten. Hij was heer van Cuijk van 1254 tot 1308.
Jan I was de belangrijkste heer van Cuijk; hij was ook heer van Grave en heer van Asten. Hij verbleef meestal op zijn kasteel te Grave, maar als ridder moest hij regelmatig vechten voor hertog Jan I van Brabant tegen de Geldersen en het bisdom Keulen. Zo nam hij deel aan de Slag bij Woeringen in 1288, waarin gevochten werd tegen aartsbisschop Siegfried van Keulen en graaf Reinoud I van Gelre om de opvolgingsrechten over het hertogdom Limburg. Deze slag werd door Brabant gewonnen en in de Yeeste van den slag bij Woeronc wordt ze ook in een lang lofdicht bezongen.
In 1296 was Jan I betrokken bij het complot van edelen dat ten doel had om graaf Floris V van Holland naar Engeland te ontvoeren. Deze poging liep uit op moord.
Voor de plaatselijke bevolking heeft Jan I veel betekend, omdat hij vlak voor zijn dood in 1308 7000 ha woeste grond ter beschikking stelde van dorpelingen en boeren in de omgeving, die deze konden gebruiken om er kudden op te laten grazen en er plaggen te steken voor de potstal. Ook stichtte hij het Sint-Catharinagasthuis te Grave.
Mede door deze daden was hij geliefd bij de bevolking en is er later een standbeeld voor hem opgericht aan de Maasstraat te Cuijk. In 2008 werd er een bronzen standbeeld gegoten. Dit standbeeld staat nu voor het gemeentehuis van Cuijk
Hij werd begraven in de Sint-Elisabethkerk van Grave, maar zijn graf is verdwenen.
