Person:Arnulf De Bevere (1)

Disputed Lineages

The text below speculates that Arnulf was a son of Æthelred and Æthelflæd, but shows no apparent awareness of William of Malmesbury's statement that Æthelred and Æthelflæd had only one child (Ælfwynn).

Arnulf is possibly a cousin of Earl Arnulf I of Flanders.

The following text, which outlines the probable connection of Arnulf to the parents listed here, is in Dutch; I am in the process of attempting to translate it. The research was done by B. Cranenburg.

Arnulf de Bevere ?(905*-965*)Op grond van diverse gegevens en veronderstellingen is de volgende levensloop te reconstrueren: 905 Geboren in Bevere bij Worcester (UK), als zoon van Earl Ethelred van Mercia en Lady Ethelflaed van Wessex, dochter van koning Alfred de Grote van Wessex. Verblijf: 905-913 op Bevere House op Bevere Manor in Bevere bij Worcester. 913-918 in Stafford, waar z'n moeder regeert over Mercia. 918-919 in Stafford, waar z'n zuster Elfwina regeert over Mercia. 919-924 Lord van Bevere Manor. Door het principe van Naam en Heerlijkheid is hij de enige die zich in zijn tijd De Bevere mag noemen. (> VNH) 924-939 burggraaf van Old Sarum onder Athelstan van Wessex, koning van Engeland. 932 ghm NN. 940 vestigt zich in Beveren-Leie in Vlaanderen op Hofstede Beaulieu. (> Beveren-Leie) 940-964 baanderheer en burggraaf van Diksmuide in Vlaanderen, heer van Beveren.

Arnulf is vermeld in 964 als baanderheer en burggraaf van Dixmuide onder graaf Arnulf I van Vlaanderen. Bron GDM (p 26) schrijft:

   Eerst in 964 wordt er gewag gemaakt van eenen kastelein, die dan ook baanderheer genoemd werd. Deze eerstgekende baanderheer hiet Arnulf, hij was evenals een groot aantal van zijne nakomelingen, heer van Beveren.

Met heer van Beveren wordt vrijwel zeker de heerlijkheid Beveren-Leie bedoeld. Zeker in de periode 940-1100. Daarna wordt ook de heerlijkheid Beveren-Waas bij Atnwerpen bedoeld. De heerlijkheid Beveren-Leie wordt pas in 964 genoemd. Ze heeft haar naam vrij zeker ontleend aan de hofstede van Arnulf de Bevere en zijn nazaten aldaar. Deze hofstede heet zoiets als Bevere Hof. (> Beveren-Leie)

Arnulf munt uit door zijn liefdadigheid. Hij schenkt o.a. de tienden van zijn heerlijkheid aan de kanunniken van St Winoxbergen, een regio nabij Duinkerken. Aldaar staat een abdij van de Benedictijnen, gesticht in 670* door Winok, een Bretons koningszoon. Alias: Arnulf de Beverne/van Beveren

Wapen: op een veld van azur (blauw) vier dwarsbalken van goud met daarover een rood Andrieskruis. Dit wapen is te zien op nevenstaande zegel van zijn zoon Diederik I van Beveren.

Bron GVO (1971+; p 38) citeert auteur Albert Bruggeman over het geslacht Van Beveren:

   Deze laatste is een struik [geslacht] van groot aanzien en voert een familiewapen, dat voor het allerminste aan een deftig voorvaderlijk geslacht of familie doet denken.

Over de herkomst van de Van Beverens is al veel geschreven en gespeculeert. Helaas met weinig concreet resultaat. (> Van Beveren/Herkomst) Vooralsnog is Arnulf de Bevere de oudst bekende telg uit dit geslacht.

Voor de veronderstelling dat Arnulf een zoon is van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex, en dat hij geboren is in Bevere bij Worcester, pleiten o.a. de volgende feiten:

A. Nergens in Vlaanderen of daaromtrent zijn reëele aanknopingspunten te vinden voor de herkomst van Arnulf de Bevere. Hij lijkt in feite zomaar uit de lucht te komen vallen. Geen familie of locaties waaraan hij te koppelen is. Geen eerdere vermelding waaruit zijn militaire capaciteiten blijken en op grond waarvan zijn benoeming tot burggraaf te rechtvaardigen is. Niets en nergens van dat. (> Bevere, Beveren) B. Bevere Manor is de oudst bekende heerlijkheid. Ze dateert al zeker rond 1005 en mogelijk eerder. Waarschijnlijk is ze ontstaan in 904, toen Ethelred van Mercia en zijn vrouw Ethelflaed van Wessex dit gebied kregen van de bisschop van Worcester. De regio Bevere zelf bestaat zeker al ver daarvoor onder die naam. (> Bevere Engeland, Bevere Manor) Gezien het principe van Naam en Heerlijkheid mag Arnulf zich dan zeker De Bevere noemen. Dit impliceert dat hij enige tijd Lord van Bevere Manor is. (> VNH) C. Arnulf heeft als burggraaf van Diksmuide een beperkte taak. Hij is alleen militair commandant van de grafelijke burcht. De overige bestuurlijke taken die bij een burggraaf horen, heeft hij niet. Dat kan in feite alleen betekenen dat hij niet uit de regio komt en dat hij daardoor de vereiste aansluiting met de bevolking en adel uit de regio mist. Deze aansluiting is nodig om de bestuurlijke taken goed te kunnen vervullen. Normaliter worden burggraven daarom gekozen uit de regionale adel. Arnulfs nazaten krijgen die aansluiting wel door hun verblijf in de regio en hun huwelijk met personen uit Vlaanderen. Daardoor krijgen ze later de overige, normale bestuurstaken wel toegewezen. (> Burggraaf) D. Zowel Ethelred als Ethelflaed zijn militaire leiders en hebben veel ervaring met het bouwen van burchten. Deze capaciteiten kunnen ze op velerlei wijzen hebben doorgegeven aan Arnulf. E. In 904 verwerven Ethelred en Ethelflaed het gebied Bevere bij Worcester. F. In 904-906 is Ethelflaed mogelijk in Bevere ivm Arnulf. Ze wordt in die periode verder nergens genoemd. Dat gebeurt pas weer in 907 als ze Chester versterkt tegen aanvallen van Vikings. G. In 905 verovert ene Ingimund en zijn Noorse gang Chester, nadat ze in 902 van Ethelflaed toestemming kregen zich in het naburige Wirral te vestigen. Ze worden weliswaar weer verjaagd door haar Mercische troepen, maar opmerkelijk is dat Ethelflaed hier niet genoemd wordt, zoals op de andere plaatsen waar ze betrokken is normaliter wel het geval is. Het kan betekenen dat ze hier niet lijfelijk bij de campagne aanwezig is. Mogelijk is zij in dat jaar in Bevere ivm de geboorte van Arnulf. H. De vier gouden dwarsbalken op het blauwe veld in het wapen van Arnulf en zijn nazaten kunnen te maken hebben met de streek waar Arnulf mogelijk is geboren. Namelijk Bevere bij Worcester. De gouden dwarbalken symboliseren dan de vier grote rivieren aldaar: de Severn met de zijrivieren Avon, Teme en Stour. De kleuren blauw en goud zijn de kleuren van Mercia. Het rode Andrieskruis is mogelijk afkomstig van de Gewisse, een Anglische clan uit Mercia waartoe het koningshuis van Wessex behoort. Het wapen symboliseert waarschijnlijk de fusie tussen Mercia (blauw-goud + Andrieskruis) en Wessex (rood Andrieskruis) onder koning Alfred de Grote van Wessex. Mercia is de regio waar Ethelred is geboren. Wessex is de regio waar Ethelflaed is geboren. Het wapen symboliseert derhalve tevens de herkomst van de ouders van Arnulf en zijn eigen afkomst. I. Het wapen van Arnulf vinden we deels terug in het wapen van Salisbury: op blauw vier banen van goud; het schild vastgehouden door twee arends (eagles). Opmerkelijk zijn de twee arends. De naam Arnulf is namelijk afgeleid van Aran (arend) en Wolf. Het lijkt erop dat Arnulf dit wapen heeft ontworpen en dat Salisbury (Old Sarum) het wapen later heeft overgenomen van Arnulf. Dit is voor regiowapens heel gebruikelijk. Het kan betekenen dat Arnulf inderdaad een belangrijke functie heeft in Old Sarum. J. De mogelijkheid dat het wapen van Salisbury is gebaseerd op het wapen van Arnulf, wordt versterkt door het feit dat de arend als heraldisch element in Engeland zeldzaam is. Bron Wikipedia 17.10.2006 schrijft:

   In the same way that a lion (heraldry) is considered the king of the beasts the eagle is regarded as the pre-eminent bird in heraldry. It has been more widely used and more highly regarded in Continental European heraldry than in English heraldry.

Voor Arnulf zijn de twee arends als schildhouders logisch verklaarbaar. De naam Arnulf is immers afgeleid van Aran (arend; eagle) en Wolf. Voor Salisbury is echter geen logische verklaring te vinden. Alleen dat deze stad het wapen van Arnulf heeft overgenomen (zonder andrieskruis). Een heel normaal gebruik bij regiowapens. Diksmuide heeft Arnulfs wapen overeenkomstig overgenomen. (> Regiowapens) K. Als Salisbury het wapen van Arnulf heeft gebruikt als basis voor het eigen stadswapen, dan moet Arnulf aldaar toch een belangrijke positie hebben bekleed. In die tijd heet Salisbury nog Old Sarum, een belangrijke vestingstad in Zuid Engeland. Wat of wie kan er dan belangrijker zijn dan de burggraaf? Ook in Diksmuide heeft Arnulf deze functie. L. De mogelijke herkomst van Arnulf kan een verklaring zijn voor de belangrijke positie die het geslacht Van Beveren inneemt in Vlaanderen. Graaf Arnulf I van Vlaanderen is namelijk een zoon van graaf Boudewijn II van Vlaanderen en Elftrudis van Wessex, die een dochter is van koning Alfred de Grote van Wessex. Graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn daardoor in feite neven via hun moeders kant. M. In England is een geslacht De Bevere dat eveneens afkomstig lijkt uit Bevere bij Worcester. In de 12e-15e eeuw wonen ze in ieder geval opmerkelijk dichtbij dit Bevere. Zij voeren het wapen: op een rood veld een chevron in zilver. De chevron is een wapensymbool dat hoofdzakelijk in Engeland en Frankrijk werd toegekend. In Engeland op grond van biezondere daden als het bouwen van forten of kerken, bij deelname aan uitzonderlijke activiteiten of bij het verlenen van trouwe diensten. Ook hier lijken aanknopingspunten met Bevere bij Worcester en bij Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex. Mogelijk dat zij nog een andere zoon hebben, die geboren is in Bevere en dat hij de stamvader is van het geslacht De Bevere in Engeland. N. Mogelijk is Arnulf gevlucht uit Engeland. De reden kan zijn dat koning Athelstan in 939 is gestorven en wordt opgevolgd door Edmund I, zoon van Edward the Elder. Athelstan en Arnulf waren beiden in dezelfde periode opgegroeid aan het Hof van Mercia van Arnulfs ouders. Zodoende kan er een goede band zijn gegroeid tussen beiden. Mogelijk is Arnulf daarom een gunsteling geweest van Athelstan, sinds die in 924 koning van Engeland (Mercia en Wessex) is geworden. Onder Edmund I kan Arnulf zich mogelijk achtersteld en onveilig gevoeld hebben. Dat heeft te maken met Elfwyn van Mercia, de zuster van Arnulf, en Edward the Elder, vader van Edmund I. Edward had in 919 Elfwyn afgezet als koningin van Mercia en haar gedeporteerd naar een nonnenklooster. Sindsdien is niets meer van haar vernomen. Het is goed mogelijk dat Arnulf de nieuwe koning Edmund I niet vertrouwt en derhalve uitwijkt naar Vlaanderen. Daar kan hij zich thuis voelen. Graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven van moeders kant. O. Een andere reden voor Arnulf de Bevere om te vertrekken naar Vlaanderen kan zijn dat graaf Arnulf I van Vlaanderen hem goed kan gebruiken in zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandie. Bron PCL 17.10.2006 schrijft:

   942 AD: William I Longsword, 2nd duke of Normandy, is assassinated in Picardy December 17 at age 50 (approximate), having come to an island in the Somme. His ambitions to extend his realm have worried Arnulf I, count of Flanders, who has ordered that he be put to death.

P. In 955 vlucht bisschop Dunstan uit Engeland naar Gent. Hij verblijft dan ruim twee jaar op hofstede Munkenhof op de Blandijnberg in Beveren-Leie, een bezit van de Abdij van St Pieter in Gent. Daar woont Arnulf de Bevere vlakbij in hofstede Beaulieu aan de Leie. Dunstan en Arnulf moeten elkaar kennen uit hun jeugd. Dunstan verbleef namelijk geruime tijd aan het hof van Ethelred en Ethelflead, de ouders van Arnulf. De keuze van Dunstan voor Gent kan mede hierdoor zijn bepaald. Q. De schenking van Arnulf de Bevere aan de kanunniken van Winoxbergen is geheel in lijn met een familietraditie. De abdij aldaar is namelijk van de Benedictijnen. Deze orde is ook door Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex altijd goed bedacht en gesteund. Evenals door Arnulf I van Vlaanderen, die een zoon is van Elftrudis van Wessex, een zuster van Ethelflaed van Wessex. E.e.a. blijkt ondermeer uit hun relatie met Dunstan, een bisschop van de Benedictijnse Orde. Het lijkt er dus op dat Arnulf de Bevere met zijn schenking aan de kanunniken van Winoxbergen een familietradtie voortzet.

   Gezien alle bovengenoemde feiten en argumenten mogen we aannemen dat Arnulf de Bevere geboren is rond 905 AD in Bevere bij Worcester en dat hij een zoon is van Ethelred van Mercia en zijn vrouw Ethelflaed van Wessex.

Zoon: Diederik I van Beveren

• • Burggraaf, Burcht van Diksmuide, Van Beveren (ib Herkomst), Bevere Manor, Bevere House, Ethelred van Mercia, Ethelflaed van Wessex, Elfwyn van Mercia, Mercia, Gewisse, Old Sarum, Salisbury, De Bevere, Beveren-Leie, Athelstan van Wessex, Beveren-Leie, Dunstan, Edward the Elder van Wessex, Regiowapens, Arnulf

1. GDM, TAS 27.8.2006, GVO, PCL, WKP, DAB

Alfred de Bevere (907*-967*)H Zoon van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex, dochter van koning Alfred de Grote van Wessex. Ethelred is in 878-886 koning van Mercia. In 886 krijgt Alfred de Grote de macht over Mercia en benoemd hij Ethelred tot Earl. Alfred woont in Bevere bij Worcester (UK). Gehuwd met NN. Mogelijk is hij de stamvader van het geslacht De Bevere in Engeland.

Als Athelstan van Wessex in 924 koning van Wessex wil worden, krijgt hij oppositie van een mysterieus persoon genaamd Prins Alfred. Vooralsnog is verder niets bekend over deze Alfred. Gezien zijn voornaam, zijn titel van Prins en zijn pretenties kan hij heel goed een zoon zijn van Ethelred van Mercia en Ethelflaed van Wessex. Zijn vader Ethelred was immers oorspronkelijk koning van Mercia, totdat hij in 886 door koning Alfred van Wessex werd gedegradeerd tot Earl. Alfreds moeder Ethelflaed is bovendien een dochter van koning Alfred van Wessex. Daarentegen is Athelstan een bastaardzoon van koning Edward the Elder, een broer van Ethelflaed van Wessex. Alfred de Bevere heeft dus in feite meer rechten op de troon dan Athelstan en is daarom een geduchte tegenstander. Prins Alfred zou derhalve niemand minder dan Alfred de Bevere kunnen zijn. Hij is echter een potentieel slachtoffer. Athelstan is namelijk opgegroeid aan het hof van Ethelred en Ethelflaed, de ouders van Alfred. Naar zeggen waren er plannen aan dat hof om Athelstan in Winchester blind te maken. Iets wat Athelstan uiteraard tot grote woede moet hebben gebracht. Wraak van zijn kant is dus niet uitgesloten. Er is dus alle reden voor Alfred om uiterst voorzichtig te zijn. Temeer daar bij de benoeming van Athelstan tot koning van Mercia, twee concurrenten van hem op verdachte wijze om het leven komen. Aelfweard sterft op mysterieuze wijze, net twee weken koning van Wessex. Edwin, een jongere broer van Aelfweard, verdrinkt onder verdachte omstandigheden, nadat hij van een rots viel. In beide gevallen wordt Athelstan verdacht daar een hand in te hebben. Nadien wordt Athelstan koning van heel Engeland i.c. Mercia en Wessex.

• • Ethelred van Mercia, Athelstan van Wessex, Dunstan, De Bevere

1. WS Early British Kingdoms 7.9.2006, DAB