Person:Hector Sixma Van Heemstra (2)

baron, ridder in de orde van Oranje Nassau.

https://www.gaasterlandinwo2.nl/burgemeester-h-l-sixma-baron-van-heemstra-2/

Burgemeester H.L. Sixma, baron van Heemstra

Burgemeester van Gaasterland Hector Livius Sixma Baron van Heemstra heeft de oorlog in Gaasterland niet meegemaakt. Toch verdient hij een plaats in de Gaasterlandse oorlogsgeschiedenis. Een burgemeester is een leidinggevend persoon en een boegbeeld voor zijn inwoners. Daarom is het belangrijk te weten dat Gaasterland gedurende twintig jaar (1964-1983) een burgemeester heeft gehad die zeer actief als marinecommandant werkzaam is geweest in de Tweede Wereldoorlog en daarna in Indonesië.

Hector Livius Sixma Baron van Heemstra werd door intimi Hako genoemd. Hij werd op 30 mei 1921 op Huis ter Leede in Sassenheim geboren als tweede zoon en derde kind van Cornelis Schelto Sixma baron van Heemstra (1879-1942). Zijn moeder was Johanna Arnolda Bernardina gravin Schimmelpenninck, (1889-1971). Hij trouwde op 21 januari 1956 in Den Haag met Christine Carina Barones van Dedem, geboren op 28 april 1932 in Batavia, Nederlands-Indië. Op 25 april 1996 overleed zij na een ernstige ziekte in het ziekenhuis te Deventer, op 63-jarige leeftijd. Hector Livius overleed op 7 december 2001 na een langdurige ernstige ziekte in Brummen. De bijzetting vond plaats in het familiegraf, de Heemstrakelder, in Oenkerk.

Van Heemstra’s echtgenote heeft in de Tweede Wereldoorlog enige tijd in een Japans krijgsgevangenkamp gevangen gezeten. Al haar eigendommen heeft zij daar moeten achterlaten en geheel berooid kwam zij in Nederland terug met alleen de kleren die zij droeg als bezit. In Nederland was zij onder meer lid van de Raad voor de Kinderbescherming en regentes van het weeshuis in Leeuwarden. Zij heeft zich ook ingezet voor de gemeente Gaasterland op maatschappelijk gebied. Na haar overlijden is zij bijgezet in het familiegraf van haar man.

Het huwelijk werd verrijkt met twee zonen:

Schelte Feijo. Hij overleed 5 februari 1990 op 33-jarige leeftijd aan melanoom. Zijn ouders schonken de gemeente Gaasterland het beeldje van een over het Slotermeer kijkend jongetje dat bij jachthaven Lutsmond zit. Schelte was daar een poosje havenmeester.

Jan Willem, geboren 4 april 1959 in Fijnaart en Heijningen en van beroep independent consultant. In 1993 trouwde hij met de Spaanse Paula Patricia Fernández Hervás. Zij is in dienst bij de Europese Unie. Ze wonen in Brussel en hebben drie kinderen: de tweeling Schelte en Aurelio Luis geboren in 1995 en Cristina, geboren in 2000. Bronzen beeld ter herinnering aan Schelte Feijo bij jachthaven Lutsmond. Beeld Suze Boschma – Berkhout . Foto: J.G. Vogelzang

Hector Livius Sixma Baron Van Heemstra werd vernoemd naar zijn peetoom de burgemeester van Doniawerstal (1877-1933). Van hem erfde hij onder anderen de boerderij “Sixma van Aldlanstate” in Minnertsga. Vanaf zijn lagere schooltijd had zich bij hem het idee al gevormd om zo snel mogelijk burgemeester van een Friese plattelandsgemeente te worden, maar dat werd je in die tijd niet voor de 40e jaar, zo verklaarde hij later in een interview. Zijn jeugdjaren bracht Van Heemstra door in Den Haag. Na het behalen van zijn HBS-B diploma aan het Haags Lyceum ging hij in 1939 naar het instituut voor de Koninklijke Marine voor een officiersopleiding in Den Helder. Hij heeft daar nauwelijks een opleiding gevolgd, want alles was al op een actieve oorlogsdeelneming gericht. Bij de capitulatie op 15 mei 1940 was hij net een half jaar als adelborst in opleiding tot marineofficier. Een dag eerder op 14 mei 1940 wist van Heemstra als korporaal-adelborst met de mijnenveger H.M. Medusa naar Engeland uit te wijken waar hij zijn opleiding versneld voltooide. Zijn militaire carrière was beperkt, omdat hij niet erg geschikt was voor hiërarchische organisaties en er een enorm verschil was in cultuur tussen de marine in oorlogstijd en daarna. De adelborsten werden in twee groepen gesplitst, de ene groep ging naar Engeland, de andere groep in krijgsgevangenschap. Tijdens zijn oorlogsverblijf in Engeland was zijn oom Frans van Heemstra een heel belangrijk contact. Na een lange carrière als consul had hij zich gevestigd in Dorchester, Dorset. Daar woonde oom Frans met zijn echtgenote tante Florrie die van zichzelf Forster heette. Haar vader was aan het hof van koningin Victoria. Bij zijn huwelijk had hij Clewer Manor, bij Windsor, laten bouwen, een huis met meer dan honderd kamers.

Hako van Heemstra bekleedde verschillende functies en werd in 1943 de jongste commandant van een motortorpedoboot (M.T.B.). Zij vielen ’s nachts vanuit Dover meerdere Duitse konvooien aan en voerden ook verschillende spionage- en sabotagemissies uit, onder andere in Scheveningen. De voor hem indrukwekkendste gebeurtenis was toen hij met zijn boot op een mijn liep. Daarbij sneuvelde een bemanningslid, maar het was ook het moment dat hij ervoer wat solidariteit betekent. Ondanks vijandelijk vuur en het gevaar van mijnen kwamen de andere boten terug om hen te redden. Het tekent de innerlijke persoon Van Heemstra dat hij altijd contact heeft gehouden met de naaste familieleden van de overledene. Bij de invasie in Normandië was hij op twee manieren betrokken. Ten eerste werden de Nederlandse marineofficieren met hun Engelse collega´s weken voor de landing ingezet om de honderden (voor ieder schip één) draaiboeken van de operatie te corrigeren. Bij de toch geheim gebleven landing zelf werden de MTB’s ingezet om de overstekende troepen te beschermen tegen aanvallen van de Duitse Kriegsmarine, zodat hij vanuit zee de landing gade heeft geslagen.

In maart 1947 vertrok hij haar het voormalig Nederlands-Indië waar hij vanuit zee deelgenomen heeft aan de politionele acties. Hij keerde in mei 1950 naar Nederland terug.